Ciro Immobile, İtalyan yıldızı, Sky Sport’a özel açıklamalarda bulundu.
“Lazio taraftarları beni çok seviyordu. Ben de onları çok seviyordum. Sarri’nin Lazio’dan ayrıldığı dönem çok zordu. Aklınız başınızda değilse, bacaklarınız dönmez ve sakatlanırsınız, tıpkı benim gibi. Bir dönemin sonuna geldiğimi anladım. Tek pişmanlığım taraftarlarla vedalaşmamış olmak. “
“Türkiye’ye gitme yolculuğumda olumlu düşüncelerim vardı: Bu yeni macerayla karşılaşmaya hazırdım, doğru tutumla ayrılmak istiyordum. Aklımda iyi işler yapmak vardı: Değişmem gerektiğini kabul ediyordum ama aynı zamanda Lazio’da geçirdiğim sekiz yılın ardından biraz korkuyordum. Ama sonuçta takım değiştiren herkesin sahip olduğu coşkuya sahiptim: Yeniden başlama, yeni hedeflere sahip olma arzusu ve açlığı duyuyordum. Özellikle ailemi İtalya’da bıraktığım için biraz üzgündüm. Ama Türkiye’de böyle bir değişime ihtiyacım vardı: İlk maçımda iki gol attım, maçın en iyi oyuncusu seçildim ve kupayı kaldırdım. Bu bana belli bir güç verdi.”
“Lazio’nun gök mavisinden siyah beyaza geçiş özeldi. Ama söylemeliyim ki güzel bir forma. Lazio taraftarları beni çok sevdi. Ben de onları çok seviyordum ama bu sevgi sadece yaptıklarım içindi, hala verebileceklerim için değil ve bu beni biraz zorluyordu. Futbolda iyi oyuncular daha istikrarlı olanlardır, ben hep böyle düşünmüşümdür. Ama şimdi Türkiye’de harika hissediyordum, stadyum beni sarıyordu. Beşiktaş taraftarı gerçekten sağır edici!
“Türkiye Ligi iyi bir seviyede, dengeli; geçen yıl bile iki takım sonuna kadar şampiyonluk için savaştı. Buraya sevdiğim şeyi yapmaya devam etmek için geldim; eğlenmek, ama tabii ki sadece kazanırsanız eğlenirsiniz. Daha önceki iki yurt dışı deneyimime kıyasla kesinlikle farklıydım. Sahada da bunu gösteriyorum; şu anda bu açıdan herhangi bir zorluk yaşamıyorum.”
“Gelişmek istediğim, herkesten daha fazlasını vermek istediğim gerçeği… Her zaman önce kendim üzerinde çalışmaya çalıştım. Kariyerimi bunun üzerine inşa ettim. Serie A’da 200’den fazla gol attım, Altın Ayakkabı ve Avrupa Şampiyonluğu kazandım. Şimdi hala bir şeyler vermek isteyen bir ruh halindeyim, sonra aklımın başımda olduğu anlarda kendimle ilgili iki hesap yapıyorum, ne kadar çok şey yaptığım, az değil.”
“Futbolda, özellikle milli takımda, kulüpte olduğundan daha fazla eleştiri var ama ben buna fazla takılmadım. Aslında tam da kendimi eleştirilerden soyutlamayı başardığım için iyi bir Avrupa Şampiyonası geçirdim. Bir forvet olarak Avrupa Şampiyonası kazanan son forvet olduğumu söyleyebilirim.”
“Bir sezonda 20 gol atmak neredeyse kolay ama bunu üst üste 5-6 kez yapmak kolay değil. Bana karşı neredeyse bir şüphecilik vardı. Sarri’nin ayrılışından sonra hem kendim hem de takım için gerçekten zor bir dönemden geçtim. Kaptan olarak beklemediğim sorumluluklar üstlendim, hazır değildim ve her şeyin yolunda gittiği sekiz yılın ardından kendimi benden daha büyük bir girdabın içinde buldum. Aklınız başınızda değilse bacaklarınız dönmez ve yaralanırsınız, tıpkı benim başıma geldiği gibi. Tüm bunlar Lazio’dan ayrılmaya karar vermeme neden oldu.”
“Eşim Jessica da bana yardımcı oldu, o değişmiş bir Ciro görmüştü, ben de bir döngünün sonuna geldiğimi fark etmiştim. Tek pişmanlığım Lazio taraftarlarına veda edememiş olmak. Tüm hikayelerde olduğu gibi bir başlangıç ve bir son vardır; birlikte güzel bir sonu paylaşabilmek güzel olurdu, yolların ayrılmasına rağmen bir vedanın gülümsemeyle, neşeyle gerçekleşmesi… Yolları ayrılan iki arkadaşın vedası gibi olurdu. Bu benim içime oturdu. Şimdi yapalım mı? Birlikte geçirdiğimiz bu sekiz yıl için Lazio taraftarlarını büyük bir duygusallıkla selamlıyorum. Burada birçok kişinin benim için endişelendiğini biliyorum, size Lazio’nun tarihinin devam ettiğini, benimkinin de burada devam ettiğini ama sizi her zaman kalbimde taşıyacağımı söylemek istedim.”
