7 bin yıl önce Sahra Çölü’nün yeşil olduğu dönemde yaşamış Takarkori halkının antik DNA’sı, Max Planck Enstitüsü’nden evrimsel antropolog Nada Salem ve ekibi tarafından incelendi. Analizler, bu bireylerin 15 bin yıl önce Fas’ta yaşamış avcı-toplayıcılarla genetik açıdan büyük benzerlik gösterdiğini ortaya koydu. Bu bulgu, Kuzey Afrika’da binlerce yıl boyunca istikrarlı bir nüfusun varlığını destekler nitelikte.
Araştırma, Sahra’nın nemli dönemlerinde insanların bölgede avcılık, toplayıcılık ve hayvancılıkla uğraştığını gösteriyor. Eski göl tortuları, polen örnekleri ve arkeolojik buluntular da bu yaşam tarzını doğruluyor. Ayrıca, bu topluluğun Sahra’nın güneyindeki Afrika topluluklarından genetik olarak farklı bir yol izlediği belirlendi.
Takarkori bireylerinin genetik yapısında az miktarda Levant bölgesinden gelen Neandertal DNA’sı tespit edildi. Bu oran, Faslı atalarından daha düşük, Sahra altı Afrika’daki bireylerden ise daha yüksek. Bu durum, Avrupa’dan gelen genetik etkinin Sahra Çölü’nü geçemediğini gösteriyor. Max Planck araştırmacılarından Johannes Krause, Kuzey Afrika’daki erken dönem nüfuslarının büyük ölçüde izole olduğunu, ancak az da olsa dışarıdan gen akışı ile Neandertal DNA’sı aldıklarını belirtiyor.
Çarpıcı bir diğer bulgu ise Takarkori halkının çiftçilik ve hayvancılıkla uğraşırken genetik olarak büyük bir göç yaşamamış olması. Bu durum, pastoralizmin bölgeye göçlerle değil, kültürel etkileşimler aracılığıyla yayıldığını düşündürüyor. Araştırmacılar, Sahra’daki farklı ekosistemlerin, özellikle sulak alanlar ve dağlık bölgelerin, göçleri engelleyen doğal bariyerler oluşturduğunu ileri sürüyor.
Arkeolog Savino di Lernia, çalışmanın Sahra’nın derin geçmişine ışık tutarak insan göçleri, adaptasyonları ve kültürel evrimi hakkında daha fazla bilgi edinmeyi hedeflediğini vurguluyor.
