Ordovisyen Dönemi’nde Dünya, yoğun bir meteor bombardımanına maruz kaldı. Asılları ekvatora yakın bir bölgede yoğunlaşan 21 krater tespit edildi. Monash Üniversitesi’nden jeolog Andrew Tomkins, “Bu kadar çok kraterin ekvatora yakın bir alanda toplanması istatistiksel olarak sıra dışı,” diyor.
Araştırmacılar, kraterlerin Dünya’nın etrafında dev bir halka sisteminden düşen meteorların neden olabileceğini düşünüyor. Hipotez, 12 kilometre genişliğindeki büyük bir asteroidin Dünya’nın yerçekimine yenilerek parçalandığını ve parçaların halka sistemi oluşturduğunu öne sürüyor.
Araştırmacılar, halkanın Dünya’nın iklimi üzerindeki etkilerini araştırıyor. Tomkins, halka sisteminin gölgesinin 445 milyon yıl önce Hirnantiyen Buz Çağı’nı tetiklemiş olabileceğine inanıyor. Bu, iklim değişikliği ve evrimsel süreçler hakkında yeni fikirler sunabilir.
Bir gök cismi Dünya’nın Roche limiti adı verilen çekim sınırına yaklaştığında, gezegenin güçlü yerçekimi tarafından parçalanabilir. Bu, Dünya’nın etrafında bir halka sistemi yaratmış olabilir, tıpkı Satürn’ün halkalarının oluşumu gibi. Tomkins, halkaların ekvator düzleminde oluştuğunu ve bunun Dünya’nın ekvatoral çıkıntısıyla ilgili olduğunu belirtiyor.
Araştırmacılar, Dünya tarihindeki 200 çarpma kraterini inceledi. Ordovisyen Dönemi’ne ait 21 kraterin ekvatora yakın bir bölgede yoğunlaşması dikkat çekti. Bu, çarpmaların rastgele olmadığını ve halka sisteminden kaynaklandığını gösteriyor.
Meteor kalıntılarında bulunan L kondrit adı verilen malzeme, kısa uzay radyasyonu maruziyetine işaret ediyor. Bu, eski bir asteroidin parçalandığını destekliyor.
Dünya’nın halka sisteminin 20-40 milyon yıl var olduğu tahmin ediliyor. Araştırmacılar, halkaların evrimsel değişimlere ve iklim değişikliklerine nasıl katkıda bulunduğunu anlamaya çalışıyorlar.
Bu tür olayların nadir olduğu düşünülüyor. Ancak Mars’ın uydusu Phobos’un bir halka sistemi oluşturması öngörülüyor. Bu, 100 milyon yıl içinde gerçekleşebilir.
